W porównaniu do betonu, żywice syntetyczne są znacznie bardziej odporne na ściskanie i rozciąganie, dlatego też przy projektowaniu podłogi to podłoże betonowe powinno być dobrane tak, by przenieść wszystkie obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne. Jeżeli samo podłoże wytrzyma oddziałujące na nie czynniki, również ułożona na nim powłoka żywiczna nie ulegnie uszkodzeniu.
Ponadto posadzka, jako wierzchnia warstwa podłogi, musi pozostać odporna na ścieranie, jakiemu będzie poddawana w określonej strefie. Ścieranie najłatwiej zdefiniować jest przez rodzaj i intensywność ruchu. Tym samym dzielimy je na cztery kategorie:
Podział ten zakłada jednak, że powierzchnia posadzki jest czysta. W przeciwnym wypadku, gdy na podłodze znajdował się będzie piasek lub inne stałe zanieczyszczenia, kategorię obciążenia należy podnieść o jeden stopień. Przykładowo, jeśli strefa wejściowa budynku, którą codziennie przechodzić będzie około kilkuset osób, pozostanie stale zabrudzona piaskiem gromadzącym się na butach przechodniów, należy traktować ją jako powierzchnię poddawaną dużym obciążeniem mechanicznym.